عنوان و متن دکمه‌ها به اندازه ظاهر و طراحی آن‌ها دارای اهمیت است. استفاده از عناوین اشتباه برای دکمه‌ها می‌تواند باعث سردرگمی کاربر، کار بیشتر و پایین آمدن سرعت انجام کارها شود. برای اینکه به کاربر کمک کنید تا کاری را به راحتی انجام دهد، باید از عناوین درست برای دکمه‌ها استفاده کنید.
در اینجا قصد داریم به معرفی پنج اصلی بپردازیم که به شما کمک خواهد کرد تا عناوین درست برای دکمه‌ها انتخاب کنید و آن‌ها را از لحاظ عملکردی بهبود ببخشید.با اعمال این اصول، به کاربر کمک خواهید کرد که مشکلی در انتخاب عملکرد درست در هنگام مواجهه با دکمه‌ها نداشته باشد.
قانون اول: استفاده از افعال عملکردی
عناوین دکمه‌ها باید احساس عمل به یک فرمان را به کاربر القا کند. هنگامی که کاربران یک فعل عملکردی را می‌خوانند، دقیقا متوجه می‌شوند که آن دکمه چه کاری انجام می‌دهد.
به عنوان مثال برای پاسخ به سوال “تغییرات ذخیره شود؟”، عنوان دکمه “ذخیر کردن” بسیار گویاتر از عنوان کلی “بله” خواهد بود.
هنگامی که از عبارت بله/خیر برای عناوین دکمه‌ها استفاده می‌شود، کاربر باید تمام پیام نمایش داده شده را بخواند تا بتواند دکمه صحیح را انتخاب کند و اشتباه در خواندن پیام می‌تاوند منجر به انتخاب گزینه اشتباه شود.
قانون دوم: استفاده از بیان دقیق
هر فعلی که استفاده می‌کنید، معنی و مفهوم خاص خود را دارد. اگر بیان شما دقیق نباشد، ممکن است کاربر در فهم عملکرد دکمه دچار مشکل شود. به عنوان مثال دو عبارت “Delete” و “Remove” می‌توانند معنی یکسان داشته باشند اما مفهوم آن‌ها می‌تواند با هم متفاوت باشد.
به عنوان مثال در یک پلی‌لیست موسیقی، عبارت “Delete” می‌تواند به معنی حذف آهنگ از کل سیستم باشد، اما عبارت “Remove” می‌تواند به معنی حدف آن آهنگ از پلی‌لیست مورد نظر باشد.
قانون سوم: استفاده از زبان عملکرد-محور
عناوین مبهم و عمومی برای دکمه‌ها باعث ایجاد شک و تردید برای کاربر خواهد شد و آن‌ها تردید خواهند کرد که آن دکمه چه عملکردی دارد. کاربرها باید نتیجه عملکرد خود را بدانند و این امر تنها با استفاده از زبان عملکرد-محور قابل انجام است.
به عنوان مثال برای یه فرم ارسال نظر می‌توان از دو عنوان “انتشار” یا “ثبت” استفاده کرد. عنوان “ثبت” یک عنوان کلی و فنی است که شما می‌توانید برای هر دکمه‌ای استفاده کنید.اما عنوان “انتشار” کاملا عملکرد-محور است و کاربر کاملا متوجه می‌شود که با فشردن ان دکمه چه اتفاقی خواهد افتاد.
قانون چهارم: استفاده از حالت دستوری فعال
کلمات زیاد در عنوان دکمه، کاربر را مجبور می‌کند بیشتر بخوانند. اما هنگامی که از حالت دستوری فعال استفاده می‌کنید، تعداد کلمه‌ها را کمتر کرده و خواندن و اسکن آن را ساده‌تر می‌کنید.به عنوان مثال برای پیام بروزرسانی نرم‌افزار دکمه‌های زیر را در نظر بگیرید:
حالت اول) نه، بعدا به من یادآوری کن/ بله،الان بروزرسانی را دانلود کن
حالت دوم) بعدا یادآوری کن / دانلود بروزرسانی
حالت دستوری فعال، فعل‌ها را به دستور تبدیل می‌کند. این حالت به شما اجازه می‌دهد کلمات غیرضروری را حذف کرده و عنوان دقیق‌تری داشته باشید.
قانون پنجم: استفاده از حروف بزرگ به سبک جمله
(البته این قانون فقط در زبان انگلیسی کاربرد دارد!)
شکل نوشتاری و استفاده از حروف بزرگ و کوچک بیانگر لحن شما به کاربر خواهد بود. لحن آن چیزی نیست که به کاربر می‌گویید، بلکه چگونگی گفتن آن است. این ویژگی می‌تواند عکل‌العمل احساسی کاربران را در پی داشته و باعث شود آن‌ها جذب شده یا دفع شوند.
به عنوان مثال عبارت “Start free trial” که از حروف بزرگ به سبک جمله استفاده کرده، لحنی آرام‌تر و دوستانه‌تر از عبارت “Start Free Trial” دارد بیشتر باعث جذب کاربر برای فشردن دکمه خواهد شد.
این قوانین ضمانت خواهند کرد که دکمه‌ها باعث جذب عملکرد کاربر شده و کاربر دچار ابهام و سردرگمی هنگام مواجه با آن‌ها نخواهد شد. برای آشنایی بیشتر با این قوانین و مشاهده نمونه‌های آن می‌توانید مقاله را در اینجا مطالعه کنید.
