سیستم‌های طراحی (Design System) مدت‌هاست که وجود دارند، این سیستم‌ها نه فقط برای طراحی یک مورد خاص بلکه برای طراحی مجموعه‌ای کامل از عناصر با حفظ یکپارچگی ظاهر و حس آنها به‌وجود آمده‌اند.
دیزاین سیستم‌ها ابتدا به عنوان راهنمای استانداردی برای اسفتاده از علائم و کتاب‌های تجاری ساخته و بعداً با چارچوب‌های CSS وارد وب شد، مانند بوت استرپ ( Bootstrap) معروف توییتر، که مجموعه ای از عناصر UI مانند تایپوگرافی، دکمه ها و لیست های کشویی را ارائه می‌داد.
متد طراحی اتمی (Atomic Design) باعث محکم‌تر شدن آنها شد و با Google Material Design استاندارد‌ها و دستورالعمل‌هایی را تصویب کردند.
امروزه تعداد زیادی از شرکت‌ها در حال ساخت سیستم‌های طراحی اختصاصی خود هستند تا با رشد محصولات خود همچنان از ثبات و سازگاری برخوردار باشند و در عین‌حال مقیاس‌گذاری را نیز برای آنها آسانتر کند. HubSpot Canvas، زبان تصویری Airbnb ،Polaris از Shopify و Lightning از Salesforce چند نمونه عالی از این دیزاین سیستم‌هاست.
اما واقعیت این است که اگرچه سیستم‌های طراحی مفید هستند و کار طراحان و توسعه دهندگان را آسانتر می‌کنند ، اما ساخت آنها بسیار دشوار است، زیرا افراد و فرایند‌های بسیاری را شامل می‌شوند.
نویسنده این مقاله تلاش کرده است تا تجربیات مفید خود درباره ساختن و راه‌اندازی سیستم‌های طراحی در تیم را با ما در میان بگذارد.
