در پیکربندی رابطهای کاربری هدف اساسی نمایش دادن اطلاعات در ساختاری خوانا و قابل فهم است. این هدفی ساده به نظر میرسد اما برای طراحان رابطهای کاربری مواجه شدن با شیوههای پیکربندی متنوع بدون دانستن اصول شکلگیری آنها میتواند سردرگمکننده باشد.
اصول پیکربندی در طراحی رابطهای کاربری سعی دارند تا با در نظر گرفتن نحوهی عملکرد مغز کاربران و همچنین مفاهیم زیباییشناسی راهحلهایی کاربردی و جامع برای رسیدن به ساختارهایی قابل فهم و جذاب ارائه دهند. در اینجا به ۷ مورد از این اصول اشاره میکنیم.
۱. اندازه (Size)
اولیتبندی اندازهها در تصمیمگیریهای کاربران تاثیرگذار بوده و آنها را در پیدا کردن آنچه مهمتر است کمک میکند. ایجاد تغییرات در اندازهی هر یک از بخشهای یک صفحه به هدفی که کاربر در آن صفحه دنبال میکند بستگی دارد؛ تنها به دنبال گشتزنی است و میخواهد مطالب مهمتر را پیدا کند یا صفحهی مورد نظر خود را یافته و میخواهد با تفکیک بخشهای مختلف آن (عنوان، مطلب، لینکها و …) اطلاعات را دریافت کند.
۲. مسیر بصری (Visual journey)
تعریف مسیری منطقی برای دیده و خوانده شدن یک صفحه به اصلاح مسیر بصری آن خوانده میشود. تمام مطالب و بخشهایی که در یک صفحه وجود دارند به یک اندازه اهمیت نداشته و نباید به یک اندازه و در یک لحظه توجه کاربران را جلب کنند. اولویتبندی مطالب و بخشها براساس آنچه کاربران انتظار دارند مسیر بصری را میسازد.
۳. عدم تقارن (Asymmetry)
میتوان گفت که عدم تقارن در واقع تقارنی است پنهان که جذابیت بیشتری برای ذهن دارد. در صفحات رابط کاربری عدم تقارن که میبایست با حفظ هماهنگی و یک تقارن پنهان اعمال شود میتواند ضمن ایجاد جذابیت، بخشهای مختلف را تفکیک کرده و حرکت نگاه کاربران را کنترل کند.
۴. فضا (Space)
مفهوم پیکربندی در طراحی رابط کاربری را میتوان در ساماندهی و طبقهبندی فضاها خلاصه کرد. فضای سفید یا منفی فواصل میان اجزای مختلف صفحه را مشخص میکند؛ اگر اجزا به هم نزدیک باشند به عنوان گروهی مرتبط باهم دیده میشوند و به همین ترتیب اگر فواصل را افزایش دهیم ارتباط میان اجزا در ذهن کاربر کمتر میشود.
۵. شکست (Break)
یکی از ترفندهای جذاب در پیکربندی رابطهای کاربری مفهومی است به نام شکست. بهطور کلی میدانیم که فضاهای متنوع بهتر میتوانند ذهن افراد را درگیر کرده و آنها را به خود جلب کنند. در رابطهای کاربری گاهی برای نمایش اطلاعات بسیار به استفاده از الگوهای تکرار شونده روی میآوریم، این الگوها اطلاعات را مرتب کرده و به خوبی در اختیار کاربران قرار میدهند، اما در طولانی مدت خستهکننده میشوند و میزان درگیری ذهن کاربران را کاهش میدهند. طراح رابط کاربری میتواند با شکستن این الگوهای تکراری به شیوههای مختلف، ضمن ایجاد جذابیت بیشتر، توجه کاربر را دوباره جلب کند.
۶. برهمنهی (Superposition)
رابطهای کاربری در فضایی دوبعدی و تخت ساخته میشوند. یکی از راههایی که میتوانیم به پیکربندیهای خود در این فضا عمق بدهیم استفاده از روی هم گذاشتن اجزای صفحه است. با این کار پیکربندیهایی نزدیکتر به دنیای واقعی و جذابتر میسازیم.
۷. شبکهها (Grids)
استفاده از شبکهها نظمی دقیق و مداوم را بر پیکربندیهای ما حاکم میکند. این راهنماهای نامرئی راهحلی استاندارد برای بخشبندی در یک صفحه محسوب میشوند. اگرچه سبک و آزادی هنری یک طراح نباید نادیده گرفته شود اما اعمال این استانداردها و در ذهن داشتن نظمی که ایجاد میکنند برای هرچه خواناتر شدن رابطهای کاربری ضروری است.
در میان شیوههای پیکربندی متنوع در رابطهای کاربری مهمترین چیز در نظر داشتن هدف ما از ایجاد این پیکربندیهاست؛ میخواهیم فضاهایی قابل هضم،ساده و خوانا ایجاد کنیم و استفاده از هر یک از این اصول راهنما باید با در نظر داشتن این هدف انجام گیرد.
در این مقاله میتوانید دربارهی هر یک از اصول عنوانشده بیشتر بخوانید و با دیدن مثالهای واقعی از هرکدام آنها را بهتر بیاموزید.
برای مشاهده مطالب بیشتر میتوانید از وبلاگ آکادمی دیزاین دیدن کنید.
چرا اینقد کم؟