اگر در حیطه برنامهنویسی تجربهای داشته باشید، احتمالا با مفهوم برنامهنویسی شئگرا (Object-Oriented Programming) آشنا هستید. برنامهنویسی شئگرا یکی از پارادایمهای اساسی در یک زبان برنامهنویسی است که برنامهنویس با استفاده از آن میتواند برنامهاش را براساس یک استایل خاص پیادهسازی بکند. برنامهنویسی شئگرا یکی از مدلهای مناسب برای توسعه اپلیکیشنهایی است که معمولا ساختار پیچیدهای دارند و بزرگ هستند.
برخلاف جاافتادگی و قدمت این مفهوم در برنامهنویسی، مفهوم تجربه کاربری شئگرا (Object-Oriented UX) مفهومی جدید و نوظهور است. در طراحی تجربه کاربری معمولا روندها و مفاهیم بر پایه تعامل و برخورد کاربر و محصول تعریف میشوند و رویکردها بیشتر تعاملمحور است. اما زمانی که حجم اطلاعات و دادهها افزایش مییابد، درک و تشخیص ساختار و معماری دادهها و ارتباط بین آنها پیچیده میشود و استفاده از مفهوم تجربه کاربری شئگرا منجر به ایجاد تجربه کاربری ساده و کاربردی میشود.
در مفهوم تجربه کاربری شئگرا، پیش از تحلیل و طراحی تعامل کاربر و محصول و عملکرد کاربر، محتوا و اطلاعات اصلی در محصول به صورت اشیا در نظر گرفته میشوند. به طور کلی، انسانها به محیط اطراف خود به صورت سیستمی از اشیا نگاه میکنند و استفاده از این مفهوم در طراحی تجربه کاربری سبب میشود ارتباط بهتری با کاربران برقرار کنیم و طراحی منطبق بر مدل ذهنی آنها داشته باشیم.
استفاده از رویکرد تجربه کاربری شئگرا مزایای زیادی دارد که از جمله آنها میتوان به ارتباط و همکاری بهتر و دقیقتر طراحان و سایر اعضای تیم، کاهش پیچیدگی ناخواسته دادهها و محتوا، طراحی بر اساس مدل ذهنی انسان و سادگی استفاده از دادهها در آینده اشاره کرد.
برای آشنایی دقیقتر با این مفهوم و روند پیادهسازی آن مقاله را در اینجا مطالعه کنید.