امروز موضوع جنجالی را به چالش می‌کشیم که بارها در لفافه به آن اشاره کرده‌ایم. اینکه روش‌های دیزاین صرفا قدم‌هایی هستند که در زمان حل مسائل مشابه، می‌توان به آن‌ها مراجعه کرده و از خلق دوباره چرخ دوری کنیم.
از روش‌هایی مانند تفکر دیزاین گرفته تا اصولی مانند Material Design و یا Guidelineهای مختلفی که شرکت‌ها برای طراحی تجربه‌کاربری اپلیکیشن‌ها ارائه می‌کنند همه و همه به ما کمک می‌کنند که کار ما، به عنوان دیزاینر، استانداردتر و منظم‌تر شود.
در سال‌های اخیر شرکت‌هایی مانند IDEO ،frog ،IBM و همینطور Cooper کارهای قابل تحسینی در استانداردسازی روش‌ها انجام دادند که به دیزاینرها کمک می‌کنم وقتی در جایی از حل مسائله گیر کردند، به کمک روش‌های ارائه شده، راه‌حلی پیدا کنند.
ولی تب روش‌ها، ابزارها و قواعد ارائه شده توسط شرکت‌های مختلف، این حساسیت را در دیزاینرها ایجاد کرده که اگر در جایی از آن‌ها پیروی نکنند، در حال ارتکاب اشتباهی نابخشودنی هستند. بارها به دیزاینرهایی برخوردم که وقتی طرحی کوچکترین تغییری می‌کند که دیگر با اصول Material Design سازگار نیست، گویی حقوق بشر پایمال شده است. درحالی که اگر تمامی ما اصول Material Design را عینا و مو به مو پیاده کنیم، اپلیکیشن‌های تولید شده همگی شبیه Gmail و Duo و سایر محصولات گوگل خواهد شد.
مقاله امروز پس مقدمه‌ای کوتاه، موضوع جنجالی روش‌های دیزاین و حساسیت روی آن‌ها را مورد بحث قرار داده و عنوان می‌کند که چگونه می‌تواند در یک تعامل درست روش‌ها و ابزارها را در حد نام‌شان (در حد روش و ابزار) نگه داشته و با حساسیت بیش از حد روی آن‌ها، از کار اصلی که باید برای حل مساله انجام شود غافل نشویم.
