طراحی Mobile-first اولینبار در سال ۲۰۱۰ و توسط مدیرعامل وقت گوگل، اریک اشمیت مطرح شد، او به این واقعیت اشاره کرد که کاربران بیشتر و بیشتر گوشیهای همراهشان را برای استفاده از خدمات دیجیتال به کار خواهند گرفت و درنهایت تجربههای کاربران نیز بیشتر در این قالب رقم خواهد خورد، پس باید اول از همه ساختار سرویس در یک گوشی همراه را شکل داده و سپس به فکر طراحی برای قالبهای بزرگتر باشیم.
البته افزایش استفادهکنندگان از گوشیهای همراه تنها دلیل برای گرایش به این رویکرد نیست، طراحی Mobile-first دسترسیپذیری (Accessibility) را بهبود میبخشد، وبسایتهای به اصطلاح Mobile-friendly در الگوریتم جستجوی گوگل شانس بیشتری برای دیده شدن دارند، و مهمتر از همه برای یک طراحی کاربرمحور آنکه این رویکرد به درک بهتری از نیازها و اولویتهای کاربران منجر میشود؛ طراحی Mobile-first یعنی شروع کردن از کوچکترین قالبی که سرویس را در خود جای میدهد و این یعنی طراحی با بیشترین محدودیت در محتوا و فضا؛ مواجه شدن با این محدودیتها در ابتدای کار، یک طراح را وادار میکند تنها مهمترین اطلاعات و حیاتیترین عملکردها را با توجه به نیاز کاربران حفظ کند و در ادامه با بزرگتر شدن قالب نمایش و در صورت نیاز به آنها بیافزاید. به این ترتیب او درک درستتری از اولویتهای کاربر و آنچه باید در اولین نگاه دیده شود به دست میآورد.
برای انجام یک طراحی درست به روش Mobile-first نکات زیادی را باید در نظر داشت، باید به محدودیتهای آن آگاه بود و الگوهای مناسب برای قالب یک گوشی همراه را به کار گرفت. در این نوشته به سه نکتهی مهم در این رویکرد طراحی اشاره میشود؛
۱- انتخاب ، دستهبندی و تعریف اولویت در نمایش محتوا کلیدی است.
۲- مسیریابی (Navigation) آسان و در دسترس امری مشکل اما حیاتی است.
۳- سادگی با حذف محتوای اضافی و تعدد عملکردها ضروری است.
برای مطالعه بیشتر درباره طراحی Mobile-first و نکات ذکر شده پیشنهاد میکنم این مقاله را مطالعه کنید.