کمتر کسی پیدا می‌شود که به‌نحوی با هنر در ارتباط باشد ولی دوره رنسانس را نشناسد. رنسانس (به فرانسوی: Renaissance) به معنای دوره نوزایی یا تجدید حیات از فلورانس ایتالیا آغاز شد و به عصر روشنگری در اروپا انجامید. آثار هنری دوره رنسانس همیشه منبعی الهام بخش برای هنرمندان بوده‌اند، ولی آیا تاکنون به این نکته فکر کرده‌اید که این آثار می‌توانند در بهبود طراحی رابط کاربری نیز موثر باشند؟
شاید برایتان عجیب باشد و ارتباط دادن این دو را تا غیر منطقی بدانید ولی چند لحظه به این سوال فکر کنید، شما در یک منبع‌الهام بخش دقیقا به دنبال چه چیزی هستید؟ تکنیک؟ پالت رنگ؟ یا یک شکل خاص؟ یا اینکه تلاش می‌کنید تا مفهوم ناب پشت آن منبع الهام‌بخش را کشف و از آن در طراحی‌های خود استفاده کنید؟
لینکلن سوارز (Lincoln Soares) نویسنده مقاله‌ای که در ادامه به معرفی آن می‌پردازیم روش دوم را انتخاب می‌کند. او بهترین راه برای رفتن به آینده را نگاه به گذشته می‌داند و تلاش می‌کند تا با الهام گرفتن از چهار تکنیک مشهور تصویری آثار هنرمندان ایتالیایی دوره رنسانس یعنی: Sfumato ، Unione ، Chiaroscuro و Cangiante، مفهوم نابی که در پشت آن‌ها پنهان است را کشف و از آن در سبک تصویرسازی و رابط کاربری خود استفاده کند.
تکنیک تصویری است که در آن رنگ‌ها با هم ترکیب می شوند را Sfumato می‌نامند . تصویر ایجاد شده هیچ خط و لبه‌ای در اطراف شکل ها ندارد و جلوه ای مبهم و نرم ایجاد می کند. حالت Unione شبیه به Sfumato است، با این تفاوت که Unione رنگهای پر طراوت‌تر و اشباع شده‌تری را به کار می‌گیرد. در تکنیک Chiaroscuro نقاش کنتراست زیادی بین نور و تاریکی ایجاد می کند و در نهایت در تکنیک Cangiante از تغییر رنگ برای به تصویر کشیدن سایه‌ها و برجستگی‌ها استفاده می‌شود.
سوارز در این مقاله ضمن معرفی این تکنیک‌ها ابتدا آن‌ها را در آثار نقاشان مطرح آن دوران همچون لئوناردو داوینچی، بوتیچلی و دیگران بررسی کرده و سپس چگونگی استفاده از آن در بهبود رابط کاربری شخصیتی به نام چاموشو (Chamoso) را توضیح می‌دهد.
