درخت موضوعی در واقع نقشهی مشکلات است. به شما یک روش واضح و منظم را برای بررسی مسئلهای میدهد که در پی حل آن هستید. به شما کمک میکند که یک مشکل بزرگ را به قطعات کوچکتر و قابل مدیریتتر خرد کنید. و قسمتهایی از مسئله را اولویتبندی کنید.
دو نوع درخت موضوعی وجود دارد:
۱- درخت مسئله: با جواب به پرسش «چرا» رشد میکند.
۲- درخت راهحل: با جواب به پرسش «چگونه» رشد میکند.
چگونه یک درخت موضوعی را رشد دهیم؟
– درخت مسئله
یک درخت مسئلهی خوب باید کل مشکل را پوشش دهد. باید دقیق باشد. در اینجا به برخی از اصول اساسی برای ایجاد یک درخت مسئله اشاره میکنیم:
۱- مسائل را به شاخه یا دستهبندیهای جداگانه تقسیم کنید. (نکتهی مهم: این شاخهها باید مقابل هم قرار بگیرند یعنی همپوشانیای با یکدیگر نداشته باشند و نیز همدیگر را تکمیل کنند)
۲- زیاد وارد جزئیات نشوید. روی شاخههای بزرگتر که مسئله را تشکیل میدهند تمرکز کنید.
۳- روی قسمتهایی از مسئله تمرکز کنید که بیشترین تأثیرگذاری را دارند. (مهم است که به جای فرضیههای شما، مبتنی بر دادهها باشد)
– درخت راهحل
هنگامی که برخی از قسمتهای خاص مشکل را که میخواهید روی آنها تمرکز کنید، جدا کردید؛ میتوانید با ایجاد یک درخت راهحل، مسئله را جلو ببرید:
۱- قسمتی از مسئله را که میخواهید روی آن تمرکز کنید را جدا کنید و از خود بپرسید که چگونه میشود آن را حل کرد یا بهبود داد؟
۲- شاخههای بالقوهی راهحلهای خود را رشد بدهید.
۳- ایدههای خود را در هر شاخه تولید کنید.
مزیت اصلی این روش تفکر ساختاری است، کار با این محدودیتها در واقع به شما کمک میکند ایدههای بیشتری را تولید کنید.
برای فهم بیشتر مطلب و همینطور بررسی نمونههای موردی این تکنیک حل مسئله، شما را به خواندن این مقاله دعوت میکنم. در نظر داشته باشید که، درخت موضوعی به طور خلاصه در بالا توضیح داده شد، مقالهی پیشرو یک راهنمای جامع و کامل است. میتوانید از فهرست آن در اول صفحه استفاده کنید یا اسکرول کنید و هر جا را که دوست داشتید مطالعه کنید، پیشنهاد من این است که فصل چهارم یعنی Issue Tree Examples را مطالعه کنید تا این روش برای شما بیشتر جا بیافتد.